AKTUALNOŚCI \ Rozważania na DZIEŃ DZIECKA UTRACONEGO

Rozważania różańcowe na Dzień Dziecka Utraconego

Październik jest miesiącem modlitwy różańcowej. Zachęcamy wszystkich, którym miła jest ta modlitwa, do odmówienia jej za rodziców, którzy stracili dziecko. Modlitwa za tych, którzy cierpią jest przejawem miłości bliźniego. Czasami, gdy nie wiemy, jak możemy pomóc, jedyne, co możemy ofiarować, to dar wzajemnej modlitwy.

I Tajemnice radosne

 1. Zwiastowanie.

Jednym z bardziej niezapomnianych chwil życia jest ten, gdy kobieta dowiaduje się, że nosi w sobie nowe życie. Staje wtedy przed Tajemnicą - Bożych planów i Bożej miłości, która ogarnia człowieka od samego początku jego istnienia. Radość Maryi odbija się w radości kobiety, która staje się matką.

 Dla wielu osób, które doświadczyły poronienia, te chwile wyczekiwania na dziecko, na jego poczęcie, otoczenie go modlitwą od pierwszych chwil istnienia, to cenne wspomnienia po dziecku, które zmarło. To wtedy, w tych pierwszych chwilach dzielono się z najbliższymi radosną nowiną, to wtedy otaczano matkę większą troską niż zazwyczaj, to wtedy jeszcze czekano na szczęśliwe narodziny. To wtedy jeszcze pojawiały się plany, marzenia, wyobrażenia przyszłości. Bo nie zawsze spełnia się zapowiedź, oto poczniesz i porodzisz.

 Ból, który się pojawia po poronieniu czy przedwczesnym porodzie, nie zależy od tego, jak długo trwała ciąża, ale od więzi miłości, które już zaistniały pomiędzy rodzicami a dzieckiem.

 Jezu - pod sercem Maryi - chcę Ci powiedzieć, że Cię kocham. Chcę też Ci podziękować za miłość do dziecka, którą wlałeś w moje serce, a która trwa nadal mimo doświadczenia jego śmierci.

 Maryjo, spójrz na ból i tragedię rodziców, którzy przyjęli nowe życie, otoczyli je miłością i największą troską, a którym nie było dane cieszyć się z narodzin. Przygarnij do siebie jak najlepsza Matka zmarłe dzieci.

  2. Nawiedzenie św. Elżbiety.

 Maryja idzie z pośpiechem do swojej krewnej Elżbiety, która również oczekuje na narodziny dziecka. Idzie, bo wie, że tam czeka ją zrozumienie. Elżbieta już od pierwszych chwil przywitania wie, jaką tajemnicę w sobie nosi Maryja, ona już wie, że oto przychodzi do niej Matka jej Pana.

 O Maryjo, Ty wiesz, jak bardzo potrzebuje pomocy ktoś, kto cierpi. Ty nie tylko wiesz, ale próbujesz także zaradzić. Dlatego idziesz z pośpiechem w góry. Prosimy, śpiesz z pomocą tym wszystkim, którzy opłakują śmierć dziecka w rodzinie - rodzicom, rodzeństwu, dziadkom, bliskim. Postaw obok nich ludzi pełnych zrozumienia, którzy przez dobre słowo będą wsparciem i pomocą w tych tragicznych chwilach.

 Niech Twoja modlitwa - jak wyśpiewane tam w górach Magnificat - otoczy osieroconych rodziców i ich zmarłe dzieci.

 3. Narodzenie Pana Jezusa.

 Malutka mieścina, zatłoczona z powodu spisu ogłoszonego przez Cezara. I nędzna szopa czy pieczara, w której przychodzi na świat On, Pan Wszechświata - w osobie małego Dziecka. Cud narodzin, taki zwyczajny i codzienny, a jednak doceniony tym bardziej, gdy nie jest dane, aby się ziścił.

Z jakim bólem patrzy się wtedy na innych szczęśliwych rodziców, z jaką zazdrością słucha się, że innym się udało, a nam nie. Jak bardzo bolą przegrane narodziny, nawet jeśli wiele czasu minęło od tych trudnych wydarzeń.

Maryjo, Ty zachowywałaś wszystkie sprawy w swoim sercu. Spójrz na serca matek i ojców, którym nie było dane cieszyć się z narodzin ich dziecka, dopomóż przeżyć ten trudny czas po stracie. Oczyszczaj ich serca z trudnych i bolesnych uczuć. Wyproś u Boga dar pokoju, który zwiastowali Aniołowie w tę noc szczęśliwego rozwiązania. Niech Twój Syn, Mesjasz Boży, błogosławi tym, którzy płaczą.

4. Ofiarowanie w świątyni.

 Maryja i Józef przynoszą do świątyni swój największy skarb, swoje Dziecko, Syna Bożego. Przychodząc do kościoła, przed Tabernakulum, chcę Ci Jezu wypowiedzieć cały ból matczynego serca. Bo tylko taki skarb mam tu na ziemi. O tym, że miało narodzić się dziecko - i nie zostało nam to dane. Że miałam być matką, miałam się troszczyć, karmić, przyodziewać... a została pustka. Przychodzę Ci powiedzieć, że pamiętam każdą chwilę i że nie potrafię zapomnieć, nie potrafię udawać i żyć dalej tak, jakby nic się nie stało.

Oddaję Tobie Boże cierpienie związane z żałobą, moje codzienne umieranie jako matki tego konkretnego dziecka, moje godzenie się na jego nieobecność tu na ziemi. Ofiaruję Ci to wszystko, co mieści się w moim sercu, które tylko Ty znasz o Boże, w Twoich intencjach.

 5. Odnalezienie Pana Jezusa w świątyni.

 To wydaje się nieprawdopodobne, ale stało się - nawet Maryja, Twoja Matka, zgubiła Ciebie. Jezu, proszę za tymi rodzicami, którzy borykając się z bólem po śmierci ukochanych dzieci, tracą wiarę. Proszę za tymi, którzy przestają Ciebie kochać, wątpią w Twoją dobroć i miłość. Proszę za tymi, którzy Ciebie oskarżają o śmierć dziecka, widząc w Tobie okrutnego tyrana bawiącego się ludzkim losem.

II. Tajemnice Światła

1.    Chrzest Pana Jezusa.

 

“To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie.” Taki głos z nieba było słychać przy chrzcie Jezusa. Panie, ty masz upodobanie w ludziach - tak nas umiłowałeś, że dałeś nam swojego Syna, aby nas zbawił. To Ty nas stwarzasz, obdarzasz życiem, nieśmiertelną duszą. Te Twoje dary mówią nam, jak bardzo my ludzie, jesteśmy cenni w Twoich oczach. Chcemy Ci za to podziękować.
Maryjo, wyjednaj nam łaskę docenienia, jak wielkim i świętym darem jest życie. Dopomóż nam zrozumieć, jak cenny jest każdy człowiek w oczach Boga.

 

2.    Cud w Kanie Galilejskiej.

Maryjo, w Kanie Galilejskiej potrafiłaś dostrzec, że zabrakło wina. Wśród gwaru i hałasu weselnej uczty zwróciłaś uwagę na czyjeś zmartwienie. Ty znasz nasze serca i widzisz, jak wielu rodziców, często w samotności, opłakuje swoje zmarłe dziecko. Wstaw się za nimi u Twojego Syna. Niech On, najlepszy Lekarz, uzdrowi serca osieroconych rodziców.

Dzisiejszy świat ucieka od cierpienia i bolesnych spraw, goniąc jedynie za sensacją i zabawą.

Maryjo, prosimy, naucz także nas zauważać czyjeś cierpienie, nawet te najgłębiej skrywane. Naucz, jak nieść pomoc tym, którzy są w potrzebie.

 

3.    Głoszenie Królestwa Bożego.

Jezus wysyła uczniów, aby głosili Królestwo Boże i wzywali do nawrócenia.
Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy Królestwo Niebieskie . Czyż nie takie - właśnie ubogie - jest bycie rodzicem dla zmarłego dziecka? Bo fizycznie, tutaj na ziemi go nie ma. Nie ma pierwszego kroku, pierwszego słowa, nie będzie pierwszego dnia w szkole, pierwszej Komunii, pierwszego zakochania... 1000 drobiazgów, które składają się na codzienność relacji rodzica i dziecka. Jest miłość - tak wiele i tak niewiele zarazem.

Królestwo Boże to też tysiące drobiazgów dnia codziennego, okruchy miłości okazywane najbliższym, przyjaciołom, kolegom z zakładów pracy czy ludziom mijanym na ulicach.

Panie Jezu, uczyń nas wszystkich godnymi uczestnictwa w Twoim Królestwie. Dopomóż tym, którzy cierpią jeszcze bardziej kochać Ciebie i bliźnich.

4.    Przemienienie.

Jezus przygotowuje wybranych uczniów do przeżycia Jego Męki. Jeszcze zanim doświadczą Jego śmierci dane jest im oglądanie Jezusa w chwale.
Prosimy Cię Panie, zanim nadejdą trudne chwile, o umocnienie, o takie wydarzenia, spotkania z Tobą, które przymnożą nam wiary, nadziei i miłości.

5.    Ustanowienie Eucharystii.

Panie, Ty chciałeś zostać z nami w Najświętszym Sakramencie, dlatego w noc przed Męką spożyłeś ze swoimi uczniami Wieczerzę Paschalną. Pozostałeś z nami z miłości, aby móc w każdym momencie przyjść do Ciebie jak do Przyjaciela, aby móc się karmić Twoim Ciałem, aby mieć życie w sobie. Prosimy Cię za tymi, którzy doświadczają śmierci bliskich, szczególnie za rodziców zmarłych dzieci. 

III. Tajemnice Bolesne

1.    Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu.

Jezus tuż przed swoją Męką modli się w ogrodzie Getsemani. To wtedy, w tamtych chwilach, o modlitwę prosi także swoich uczniów. Oni jednak zasypiają. Podobnie jest dzisiaj. Jak bardzo w chwilach trudnych, pełnych cierpienia potrzebujemy modlitwy, jak bardzo potrzebujemy duchowego wsparcia.
Jezu wstawiaj się za tymi, którzy w obliczu cierpienia tracą wiarę, za tymi, którzy nie potrafią się modlić. Prosimy, tak jak Anioł pocieszał Ciebie w Ogrójcu, tak postaw obok rodziców po stracie dziecka ludzi śpieszących z pocieszeniem.

2.    Biczowanie.

Nie ma słów, aby ogarnąć widok Człowieka umęczonego przez biczowanie.
Są takie chwile w naszym życiu, gdy żadne słowa nie przyniosą pociechy i nie oddadzą grozy sytuacji. W chwilach trudnych naucz nas mądrego milczenia z tymi, którzy płaczą.

3.    Cierniem koronowanie.

 

W takiej chwili nie ominęło Cię nawet szyderstwo. Ty, Król Wszechświata, opluwany i wyśmiewany... Proszę Cię Panie za tymi osieroconymi rodzicami, którzy przeżywają swoje cierpienie nie uzyskując zrozumienia u najbliższych. Za tych w żałobie, którzy są wyśmiewani za najmniejsze okazanie bólu po stracie dziecka. Za tych, którym otoczenie utrudnia wyprawienie pogrzebu, bo dziecko miała zaledwie kilka tygodni życia w łonie matki. Daj nam Jezu spieszyć ze współczuciem pełnym szacunku dla czyjegoś cierpienia.

 

4.    Droga Krzyżowa .

Panie Jezu, gdy niosłeś Krzyż na Golgotę, spotkałeś wielu ludzi, w tym tłumie znaleźli się także Ci, którzy przyszli Ci z pomocą i współczuciem - Twoja Matka, Szymon z Cyreny, święta Weronika ocierająca twarz, płaczące niewiasty.
Takie jest właśnie Twoje działanie - niesiesz pomoc przez innych. To ludzie, dzieci Królestwa Bożego, są przedłużeniem Twojej miłości.
Naucz nas mądrze pomagać tym, którzy przechodzą przez swoją drogę krzyżową.

5.    Śmierć na Krzyżu.

Jezus w zakończeniu przypowieści o zbłąkanej owcy przypomniał, że ta miłość nie zna wyjątków: “Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło jedno z tych małych” (Mt 18, 14).
Jezus potwierdza, że przyszedł “dać swoje życie jako okup za wielu” (Mt 20, 28)2 to ostatnie pojęcie nie jest ograniczające: przeciwstawia całą ludzkość jedynej Osobie Odkupiciela, który wydaje siebie, aby
ją zbawić. Kościół w ślad za Apostołami naucza, że Chrystus umarł za wszystkich ludzi bez wyjątku: “Nie ma, nie było i nie bedzie adneno człowieia, za itkteno nie cietpiałby Chtystus”. (KKK, 605)

Panie chcę Ci podziękować za Twoją miłość, która doprowadziła Cię aż do tego momentu - oddania życia na Krzyżu. Ty nie czynisz różnic pomiędzy ludźmi, każdy człowiek jest dla Ciebie jednakowo ważny. Ten, który dopiero ma się narodzić, jak i ten, który stoi u schyłku życia. Naucz nas patrzeć na życie każdego człowieka tak jak i Ty.

IV Tajemnice Chwalebne

1.    Zmartwychwstanie.

Panie, Ty zwyciężyłeś śmierć i dzięki Zmartwychwstaniu jest w nas nadzieja na życie wieczne. I nie jest to tylko jakaś teoria, dodatek do naszego życia, ale fundament naszej wiary - skoro Ty zmartwychwstałeś, to i my też, w Tobie, zmartwychwstaniemy.
Prosimy za tymi wszystkimi, którzy opłakują śmierć swoich bliskich, szczególnie za rodziców zmarłych dzieci, aby tą nadzieją, mimo bólu i żalu, które trwają, potrafili żyć na co dzień. To Ty Jezu jesteś naszą Paschą, to Ty przeprowadzasz nas ze śmierci do życia, z ciemności do światła, ze smutku do radości. Naucz nas żyć tajemnicą Zmartwychwstania.

2.    Wniebowstąpienie.

Jezu, przy Wniebowstąpieniu nakazałeś Apostołom, aby szli i nauczali wszystkie narody, aby szli i czynili sobie uczniów. W naturalnym porządku, pierwszymi nauczycielami dziecka są rodzice, zwłaszcza w przekazie wiary.
Spojrzyj, prosimy, na ból rodziców, którym zmarły dzieci, a którym nie było dane dzielić się radością przyjaźni z Tobą. Umocnij to wszystko, co jest piękne i dobre, pomiędzy rodzicami a zmarłymi dziećmi. Niech one, które już cieszą się oglądaniem Boga twarzą w twarz wyproszą potrzebne łaski w wypełnianiu Twojego misyjnego nakazu.

Niech przykład chrześcijańskiego życia i dobre uczynki pociągają ludzi do wiary i do Boga.

3.    Zesłanie Ducha Świętego.

“Pocieszycielem jesteś zwan...” Panie, daj nam Twojego Ducha, aby niósł pociechę w trudnych chwilach. Daj nam dary Ducha Świętego, roztropności, rozumu, rady i męstwa, abyśmy potrafili mądrze, z miłością i współczuciem nieść pomoc tym, którzy są pogrążeni w żałobie. Naucz nas delikatności w obcowaniu z tymi wszystkimi, którzy opłakują śmierć ukochanego dziecka.

4.    Wniebowzięcie NMP.

Jezus chce mieć Najświętszą Maryję Pannę z duszą i ciałem w niebie. To pragnienie, aby być blisko ukochanej osoby, jest takie ludzkie... Ludzka jest też tęsknota za tymi, którzy zmarli, a których ukochaliśmy w czasie naszego życia. Ta tęsknota za dzieckiem pojawia się także u rodzica zmarłego dziecka, bez względu na to, w jakim ono było wieku w momencie śmierci. W żałobę wpisuję się wspólna przeszłość ale i też nie przeżyta razem przyszłość.
Jezu, naucz nas z miłością patrzeć na tych wszystkich, którzy są pogrążeni w żałobie i którzy, przez miłość, tęsknią za swoimi zmarłymi.

5.    Ukoronowanie NMP na Królową nieba i ziemi.

Maryjo, Ty modlisz się za nami nieustannie. Spójrz na niewymowny ból rodziców patrzących na agonię swoich dzieci i wyproś im łaskę mężnego przeżywania tych trudnych chwil. Prosimy, przemieniaj serca tych wszystkich, którzy towarzyszą rodzicom, szczególnie w przychodniach, szpitalach i zakładach pogrzebowych. Niech każdy na miarę swoich możliwości spieszy z pomocą.

Małgorzata Bronka, Monika Nagórko, Arleta Pastewska